Jastrowie (niem. Jastrow) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie złotowskim , siedziba gminy miejsko-wiejskiej Jastrowie. Jastrowie jest położone na skraju doliny rzeki Gwdy nad rzeką Oską w sąsiedztwie wzgórz zwanych Pagórkami Jastrowskimi. Miasto położone jest w malowniczej okolicy: lasy, wzgórza, czyste jeziora, wszystko to tworzy wspaniałe warunki do wypoczynku czy połowu ryb. Założona w XIII lub XIV w. mała osada nad Młynówką była wsią placową.
Pierwsze wzmianki o miejscowości „Jastrobe” pochodzą z 1363, w 1530 pojawił się po raz pierwszy zapis nazwy „Jastrowo”. Według innej hipotezy założone zostały dwie wsie po obu brzegach Młynówki. W latach 1565–1569 Polacy siłą wcielili maleńką osadę do swego Jastrowia.
Za panowania Kazimierza Wielkiego państwo polskie wyparło z tych terenów Brandenburczyków i Jastrowie wraz z przyległościami znalazło się w silnym gospodarczo i politycznie starostwie ujsko–pilskim, które zostało wydzielone z powiatu wałeckiego w 1560. Później utworzono tutaj m.in. ekonomię jastrowską.
Jednak nadal liczne były zatargi pomorsko – polskie, które doprowadziły do powołania komisji granicznej której przewodzili m.in. książę Jan Fryderyk ze Szczecina i Piotr Potulicki – wojewoda kaliski i zarazem starosta ujsko–pilski. W 1588 porozumiano się w sprawie spornego terytorium, jednak różnice religijne i inne tarcia spowodowały nowe wytyczanie i regulacje granicy w 1604, na które Jastrowie wydało 99 florenów.
Więcej opowieści
Piła
Złotów